- opukać
- opuka|ć
\opukaćny сов. 1. о(б|ćтукать;2. мед. выстукать+
1. obstukać
* * *opukany сов.1) о(б)сту́кать2) мед. вы́стукатьSyn:obstukać 1)
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
1. obstukać
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
opukać — dk I, opukaćam, opukaćasz, opukaćają, opukaćaj, opukaćał, opukaćany opukiwać ndk VIIIb, opukaćkuję, opukaćkujesz, opukaćkuj, opukaćiwał, opukaćiwany «pukając po wierzchu ze wszystkich stron czegoś ustalić, zbadać coś» Lekarz go opukał i… … Słownik języka polskiego
obstukać — dk I, obstukaćam, obstukaćasz, obstukaćaj, obstukaćają, obstukaćał, obstukaćany obstukiwać ndk VIIIb, obstukaćkuję, obstukaćkujesz, obstukaćkuj, obstukaćiwał, obstukaćiwany «postukać ze wszystkich stron, dookoła; opukać» Dzięcioł obstukuje drzewo … Słownik języka polskiego
ostukać — dk I, ostukaćam, ostukaćasz, ostukaćają, ostukaćaj, ostukaćał, ostukaćany ostukiwać ndk VIIIb, ostukaćkuję, ostukaćkujesz, ostukaćkuj, ostukaćiwał, ostukaćiwany «stukać w coś lub po czymś dookoła, opukać coś lub kogoś dokładnie, zwykle w celu… … Słownik języka polskiego
opukiwać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ib, opukiwaćkuję, opukiwaćkuje, opukiwaćany {{/stl 8}}– opukać {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIIa, opukiwaćam, opukiwaća, opukiwaćają, opukiwaćany {{/stl 8}}{{stl 7}} badać kogoś lub coś, pukając, stukając, lekko uderzając w … Langenscheidt Polski wyjaśnień